17 czerwca 2001 roku przypadła sześćsetna rocznica osadnictwa na Ziemi Korczewskiej.
 Pierwszym właścicielem Dóbr Korczewskich był od 1401 roku Pretor z Brzezi. W 1420 roku Korczew został nadany synowi Piotra ( Pretor ) Stanisławowi Korczewskiemu. Na Stanisławie wygasła linia męska Korczewskich i dobra Korczewskie przeszły w ręce ich jedynej córki Zofii, która wyszła za mąż za Stanisława Hlebowicza.
 Na początku 17 wieku Dobra na Korczewie i Bartkowie przeszły we władanie Krzysztofa Wiesiołowskiego. Ten wysoce utytułowany działacz polityczny był też marszałkiem sejmów zwyczajnych w Warszawie, wiernym stronnikiem Króla Zygmunta III. Walczył z rokoszanami. Ufundował i łożył na liczne kościoły i klasztory. Był człowiekiem wrażliwym na sprawy społeczne. Cały swój majątek zapisał na rzecz dobra publicznego. Kolejnym właścicielem Ziem Korczewskich był Wiktoryn Kuczyński. Był on zapobiegliwym gospodarzem, który każdego roku wysyłał żyto własnymi statkami do Gdańska, gdzie magazynował zboże w dzierżawionych młynach przewidując tamtejsze lepsze ceny.